Dęblin

nie wiem

jak zostawić to miasto

to tu się zaczęłam

omijałam skrzypy, żeby nie nadeptać

karmiłam wielkiego łabędzia z ręki  

ojciec przeklął ludzi

pewnie elektryków

za to że bocian dotknął

linii wysokiego napięcia

i leżał taki smutny

obaj byli smutni

tylko tutaj nie widząc niczego za oknem

bo przyszły mgły znad Wisły

- czuję niepokój

taki niepokój

znów jestem mała

nie wiem jak zostawić to miasto

tu się zaczęłam